نویسنده در این مقاله به تشدید لفاظی‌های ضد مسلمانان نخست‌وزیر نارندرا مودی در بحبوحه انتخابات سراسری هند می‌پردازد و می نویسد که مودی به طور فزاینده ای از زبان تفرقه افکنانه استفاده می کند و احزاب مخالف را به تبانی با مسلمانان برای تضعیف ملت متهم می کند. مودی اخیراً در پاسخ به بیانیه یکی از رهبران حزب مبنی بر تشویق مشارکت رأی دهندگان مسلمان، اصطلاح «جهاد رأی» را ابداع کرد. شارما می نویسد که لفاظی های مودی نگرانی هایی را در میان تحلیلگران و حتی برخی از حامیان مسلمان برانگیخته است که می ترسند خشونت علیه جامعه مسلمانان را تحریک کند. مودی مسلمانان را با «نفوذی‌ها» یکی دانسته و این تصور غلط را تداوم بخشید که مسلمانان قصد دارند با داشتن فرزندان بیشتر از هندوها پیشی بگیرند.
منتقدان استدلال می‌کنند که اظهارات مودی که شامل ارجاع به تئوری‌های توطئه مانند «جهاد عشق» و «جهاد زمین» است، تنش‌های جمعی را تشدید می‌کند و اصول دموکراتیک هند را تضعیف می‌کند. با وجود انتقادات و درخواست‌های رهبران مخالف برای اقدام، کمیسیون انتخابات هند هنوز به شکایات علیه مودی رسیدگی نکرده است.
شارما تأثیر سخنان مودی را بر موقعیت آسیب پذیر مسلمانان در هند، با نگرانی های کارشناسان مبنی بر اینکه می تواند به خشونت بیشتر دامن بزند، برجسته می کند. همچنین انتقادهایی از ناتوانی نهادها در پاسخگویی به مسئولین سخنان تنفرآمیز وجود دارد که نشان دهنده تبعیض مداوم علیه مسلمانان است. نگارنده معتقد است که تمرکز مودی بر احساسات ضد مسلمانان توسط برخی به عنوان یک اقدام استراتژیک برای جبران کاهش حمایت ها در زمینه های اقتصادی تلقی می شود. با وجود چالش‌های اقتصادی و شکست‌های دموکراتیک، مودی همچنان یکی از گزینه‌های مورد علاقه برای انتخاب مجدد است و کمپین او به طور فزاینده‌ای بر تاکتیک‌های دوقطبی شدن تکیه می‌کند.
نکات کلیدی که شارما در مقاله جهاد رای به آن پرداخته به شرح ذیل است:
- استراتژی سیاسی دو قطبی شدن
لفاظی مودی منعکس کننده یک استراتژی سیاسی عمدی برای قطبی کردن رای دهندگان در راستای خطوط مذهبی است. مودی با در نظر گرفتن مسلمانان به عنوان تهدیدی برای منافع هندوها و امنیت ملی، قصد دارد آرای هندوها را به ویژه در میان اکثریت جمعیت هندو تثبیت کند. این استراتژی یکی از ویژگی‌های بارز زندگی سیاسی او بوده است که ریشه در «ایدئولوژی هندوتوا» دارد که به دنبال ایجاد تسلط فرهنگی هندوها در هند است.
- تاکتیک های انحرافی
تمرکز مودی بر لفاظی های ضد مسلمانان را می توان به عنوان یک تاکتیک انحرافی برای منحرف کردن توجه عمومی از مسائل فشار اقتصادی و اجتماعی تفسیر کرد. علیرغم اینکه مودی به دلیل سوءمدیریت اقتصادی، افزایش بیکاری و افزایش نابرابری اجتماعی با انتقاداتی روبرو است، به نظر می رسد که از احساسات عمومی برای منحرف کردن نظارت و حفظ حمایت انتخاباتی استفاده می کند.
- تاثیر بر جوامع اقلیت
شارما در این مقاله بر آسیب پذیری اقلیت مسلمان هند در برابر تشدید تنش های جمعی تاکید می کند. زبان تحریک آمیز مودی نه تنها کلیشه های مضر را تداوم می بخشد، بلکه شکاف های اجتماعی موجود را تشدید می کند و مسلمانان را به حاشیه رانده و ناامن می کند. این پیامدهایی برای بافت سکولار هند و توانایی آن در حمایت از حقوق و منزلت همه شهروندان، صرف نظر از مذهب، دارد.
- فرسایش هنجارهای دموکراتیک
لفاظی های مودی نگرانی هایی را در مورد فرسایش هنجارها و نهادهای دموکراتیک در هند ایجاد می کند. ناکامی کمیسیون انتخابات در رسیدگی به شکایات علیه مودی حاکی از عدم پاسخگویی و بی طرفی است که یکپارچگی روند انتخابات را تضعیف می کند.
علاوه بر این، شارما در این مقاله نقش پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام را در تقویت پیام‌های تفرقه‌انگیز برجسته می‌کند و به چالش‌های ناشی از اطلاعات نادرست دیجیتال و سخنان نفرت در عصر ارتباطات آنلاین اشاره می‌کند.
- تاثیر سیاسی اجتماعی بلندمدت
فراتر از زمینه های انتخاباتی، استقبال مودی از «سیاست جمعی» می تواند پیامدهای ماندگاری برای انسجام اجتماعی و چشم انداز سیاسی هند داشته باشد. مودی با دامن زدن به خصومت مذهبی و مشروعیت بخشیدن به روایات تبعیض آمیز، در معرض خطر عمیق تر شدن شکاف های اجتماعی و ایجاد فضای نابردباری و خشونت است. این می‌تواند آرمان‌های کثرت‌گرایانه‌ای را که دموکراسی هند بر اساس آن بنا شده است، تضعیف کند و هویت و ثبات این کشور را به چالشی اساسی تبدیل کند.
حسنعلی ذکریایی
https://www.aljazeera.com/news/2024/5/3/vote-jihad-as-modi-raises-anti-muslim-india-election-pitch-whats-next
نظر شما